در این کتاب نیز مانند کتاب های دیگر این مجموعه، یکی از مقوله های مهم ادبیات بررسی و واکاوی می شود. پس از نشان دادن جایگاه طنز پرداز در قبال جامعه و محیط، و هدف های و چگونگی نگرش او به پیرامون خویش، مساله ی نیاز او به پیوند دادن توجه به مسایل عینی زندگی روزمره با حفظ و تقویت چشم اندازی تخیلی بررسی می شود. بخش بعدی درباره ی موضوع هایی که دستمایه ی طنز پردازی قرار می گیرد. و شیوه ی رویکرد طنز پرداز به آن ها است. سپس وجوه و طرق گوناگون طنز از جمله روال طنز آمیز در درمان، استعاره طنز آمیز، مسخره بازی، شخصیت سازی، کاربرد واژه و نحو بیان منظوم شناسانده شده اند و درباره ی اصطلاح هایی چون شوخی، استهزا، طعنه، کنایه، هجو، هتاکی و هزل و تفاوت های آن ها کند و کاو شده است. کتاب با بررسی رابطه طنز پرداز و خواننده پایان می گیرد و در سراسر کتاب نقل قول هایی از متن های کلاسیک ادبیات انگلیس و اروپا به رساندن منظور یاری کرده اند.