آشنایی با افکار، اندیشه ها، تصنیفات و ویژگی های دوران زندگی محمدبن علی بن عثمان، مشهور به ابوالفتح کراجکی، یکی از بزرگان فقهای شیعه در قرن پنجم است. وی دانشمندی فقیه، محدثی متکلم و مورد اطمینان بود و از شاگردان شیخ مفید و سیدمرتضی بوده و شهید اول نیز در آثار خود، از او به عنوان علامه تعبیر کرده و با این عنوان از وی بسیار یاد نموده و اکثر صاحب تراجم، او را محدثی ثقه و فقیهی جلیل القدر به شمار آورده اند. علامه مجلسی نیز در تألیفات خود، وی را به بزرگی یاد نموده و در عداد فقهای متکلم و محدثین بزرگ که آثارش مورد استفاده علمای اسلامی است، برشمرده است. مهم ترین تالیفات او کنزالفوائد، معدن الجواهر، روضة العابدین، استطراف و بستان، نوادر و منهاع، اقناع و انتفاع، ایضاح، ابانه در اثبات نبوت و امامت و حجت عالم در اثبات کرویت زمین می باشد.