مشکنان (mosgenan) روستایی کهن است که  در 90 کیلومتری شرق اصفهان و بر سر راه  اصفهان به  نائین و یزد قرار دارد. قدیم ترین سندی که  در آن اشاره ای به  این نام شده، سفرنامۀ  ناصرخسرو  است. مشکنان از سه واژه " مشک +ن + ان" ترکیب یافته، و روی هم یعنی محلی که  منسوب به رایحۀ  مشک است. گویش مشکنان، یکی از گویش های مرکزی ایران و بازماندۀ  گویش قدیم اصفهان  و از خویشاوندان زبان پهلوی می باشد. این گویش را مردم محل " ولئتی " یعنی ولایتی می گویند و هم اکنون با گویش شهرک ها و روستاهای باختر مشکنان (مانند جزه، کوه پایه، زمزه )، مشکنان سمنی، کفوان و... همانند و هم چنین با گویش یهودیان اصفهان یکسان است. در کتاب حاضر گویش مشکنان بر اساس سه  هزار واژۀ  گردآوری شده  از آن بررسی شده  است.