این کتاب برای اولین بار در سال 1959 منتشر شد. این پرسش مطرح میشود که تاریخ علمی هنر چه چیزی را میتواند به دست آورد، معنای و محدودیتهای آن چیست؟ این کتاب حاوی تأملات فلسفی درباره تاریخ است و با فصلهایی درباره دامنه و محدودیتهای یک جامعهشناسی هنر و مفهوم ایدئولوژی در تاریخ هنر آغاز میشود. فصل مربوط به مفهوم «تاریخ هنر بدون نام» جایگاه اصلی کتاب را به خود اختصاص داده است - به طور کامل در مورد دیدگاه فلسفی اساسی کل اثر بحث می کند. همچنین فصول بیشتری در مورد روانکاوی، هنر عامیانه و هنر عامه وجود دارد. فصل نقش قرارداد در تاریخ هنر راه را برای مطالعه بیشتر نشان می دهد.کتاب حاضر به بررسی روشهای تاریخی هنر میپردازد و مسائل مرتبط با تفکر تاریخی را مورد بررسی قرار میدهد. با عناوین آغاز سخن، کتاب شامل شش فصل است:۱. گستره و محدودیتهای جامعهشناسی هنر ۲. نگرش جامعهشناختی: مفهوم ایدئولوژی در تاریخ هنر ۳. نگرش روانشناختی: روانکاوی و هنر ۴. استنباطات فلسفی تاریخ هنر: «تاریخ بینام هنر» ۵. لایههای تحصیلی در تاریخ هنر: هنر قومی و هنر مردمی ۶. نیروهای ستیزنده در تاریخ هنر: نوآوری و میثاقهاتنظیم این فصول بهگونهای است که مباحث مهم و موضوعات مختلف مورد بررسی قرار گیرند. این کتاب به شیوهای جامع و سازنده به تفکرات تاریخی در حوزه هنر میپردازد.