اولین خصلت ایرانیان در مواجهه با موضوعاتی که به نظر می رسد برای آنان اهمیت دارد این است که نسبت به آن موضوع علاقه واحساس عاطفی دچارعدم شناخت وکم اطلاعی هستند . چیزی را دوست می داریم وآن را نمی شناسیم ، ازچیزی متنفریم ونسبت به آن اطلاعی نداریم . از چیزی به اندازه ای ناچیز می دانیم ودر مقابل این قطره ناچیز دریایی احساس داریم، مرده شور احساساتمان را ببرد که مانع عقل و معرفت ماست . «رساله دلگشا» مجموعه حکایاتی است که «عبید زاکانی» ادیب و طنز پرداز بزرگ قرن هشتم هجری از روزگار پیشین و معاصران خود گردآورده و مکتوب کرده است. این حکایات بارها به اشکال مختلف در آثار مختلف به چاپ رسیده است. برخی از این حکایات در «لطائف الطوائف» ذکر شده و برخی از آنها در آثار منسوب به «ملانصرالدین». تقریبا منشاء اکثر لطیفه های زبان فارسی، «رساله دلگشا» است. در حکایات این مجموعه که سرشار از ظرافت و نکته سنجی است، اوضاع اجتماعی و فرهنگی و فساد و ریاکاری زمان «عبید» به تصویر کشیده شده است. و اکنون کتاب پیش رو برگزیده ای است از «رساله دلگشا» که به اهتمام «سید ابراهیم نبوی» با شرحی از او درباره طنز و جایگاه عبید در طنزنویسی، فراهم آمده است. در بخش دیگر کتاب نیز شماری از طنزهای سید ابراهیم نبوی به چاپ رسیده است.