زبان هر ملت هویت آن ملت است؛ از این رو سیمای جمهوری اسلامی ایران که بخش عمده ای از تولیدات خود را به برنامه های نمایشی اختصاص داده است، می تواند از یک سو با تأکید بر مقوله زبان و گفتار نویسی در برنامه های نمایشی، گام مؤثری برای دستیابی به سیاست های کلان فرهنگی خویش بر دارد و از سوی دیگر با اهمیت دادن به ادبیات هر متن نمایشی، از آسیب هایی که از ناحیه گفتگو نویسی متوجه فیلم ها و سریال های تاریخی است جلوگیری کند. کتاب حاضر تلاش دارد با واکاوی در مقوله گفتار نویسی سریال های تاریخی، ویژگی های گفت وگو نویسی در فیلم ها و سریال های تاریخی را بررسی کند و به شاخص هایی در زمینه گفتگو نویسی در آثار نمایشی تاریخی دست یابد. مقوله زبان، بازسازی زبان بر اساس وجوه تاریخی و به کارگیری آن در آثار نمایشی، از دیگر موضوعاتی است که در کتاب حاضر به آن ها پرداخته شده است.