این کتاب تحلیلی در 9 فصل به بررسی دوره شکل‏گیری تشیع دوازده امامی و مسائل حدیثی در سه قرن نخست هجری می‏پردازد. محور اصلی کتاب تحلیل سه اثر حدیثی الکافی، بصائر الدرجات و المحاسن می‏باشد که جزو نخستین متون حدیثی شیعه در عصر غیبت صغری هستند. نویسنده ضمن ارائه گزارشی از وضعیت بغداد و قم به مثابه دو مرکز فرهنگی شیعه در آن زمان به احادیث کلامی و اعتقادی این سه کتاب بخصوص درباره خداشناسی، امامت و شئون و مقامات امامان می‏پردازد. محوری‏ترین بخش کتاب مربوط به کلینی است، به دلیل آنکه حجم روایات کلینی در مقایسه با صفار و برقی بیشتر است. فرضیه نویسنده درباره کلینی این است که وی مدت 20 سال در بغداد زندگی کرده و روایات زیادی از محدثان این حوزه حدیثی نقل کرده است. در مقدمه قاسم جوادی نقدی بر نظریات و نتیجه‏گیری‏های نویسنده نوشته است.