توجه به زمین و عناصر موجود بر روی آن از دوران کهن در ایران حایز اهمیت بوده است: تاکید بر حفظ پاکی خاک، تکریم آب های جاری، ارزش گذاری برای کوه ها، حفظ و حراست از گیاهان و توجه به حیات وحش نشان گر اهمیت "ایدئولوژی توجه به زمین" است. توجه خاص به زمین در دوران ساسانیان سبب شکل گیری الگوهای خاصی در برنامه ریزی، طراحی و مدیریت محیط در ایران باستان شد و در این دوران روش های مختلفی برای طراحی محیط و منظر در ایران دنبال گردید. بر این اساس کتاب حاضر در هشت فصل تدوین یافته است. فصل نخست مقدمه ای مختصر از پیشینه ی طراحی محیط و توجه به منظر در ایران باستان است. در فصل دوم به بسترهای فکری و سیاسی زمینه ساز برای توجه به محیط و منظر در دوران ساسانیان اشاره شده است. در فصل های بعدی به ترتیب مهم ترین شاخصه های مجموعه های تفریحی، مناظر کشاورزی و باغ های تجاری، سرزمین های مقدس، مجموعه های یادواره ای و منابع آبی بررسی گردیده است. در فصل پایانی نیز اصول دفاعی و نظامی ساسانیان برای حفاظت از محل های مهم با استفاده از عوامل محیطی تحت عنوان "منظر دفاعی" تحلیل شده است.