ساعدی به روایت ساعدی مجموعه ای فراهم آمده از آنچه غلامحسین ساعدی درباره زندگی و روش کار و زمانۀ خود در شش مناسبت و موقعبت مختلف نوشته یا گفته استیک. در سال ١٣٥٥ است که ساعدی به خواهش مترجمان انگلیسی آثارش متنی را در شرح حال خود می نویسد که در اینجا به نقل از چشم انداز ٢ به طبع می رسددوم. "نتونستم همه کابوسهایم را بنویسم" (مصاحبه ای است با محمود گل باطن در سال ١٣٥۹) که در آدینه۷۶،  صفحه ۲۴/۲۵ آمده استسوم. "شرح احوال"، متن پاسخ های ساعدی است به برخی پرسش ها دربارۀ چگونگی آمدنش به فرانسه و زندگی در تبعید، تابستان ۱۳۶۲ (الفبا ۷، پاییز ۱۳۶۵، صفحه ۳/۶)چهارم. در همان تابستان که ضمن مصاحبه ای با رادیو بی. بی. سی، ساعدی از تجربۀ نوشتن و نویسندگی خود سخن می گوید. (همانجا ۶/۱۱)پنجم. در پاییز همان سال در مصاحبه با م. حقیقی (۲۹ اکتبر ۸۳) ساعدی، از دوران جوانی و نوجوانی و آغاز کار نویسندگی خود می گوید: "ما باید دنیا را تکان دهیم." که در آرش ۱ (پاریس - نوامبر ۱۹۹۱، ص ۴/۶) چاپ شده استششم. در روزهای ۱۶ و ۱۷ فروردین ۱۳۶۳ (۵/۶ آوریل ۱۹۸۴) ساعدی در گفت و گویی طولانی در چارچوب "طرح تاریخ شفاهی ایران معاصر" دانشگاه "هاروارد" به تفصیل از خود و زمانه خود می گوید: "چه کرده ایم، بر ما چه گذشته است" (الفبا ۷، پاییز ۶۵، ص ۷۰/۱۳۹)متن های ۱ و ۲ در اینجا تمام و کمال نقل شده اند، در حالیکه از مصاحبه ها تنها آن بخش هایی که دربارۀ زندگی و زمانه و نحوه کار و نویسندگی ساعدی است در اینجا آورده شده استدر این متن ها چیزی افزوده نشده است مگر آن که افزودن جمله یا کلمه ای بی روشن شدن منظور گوینده را ممکن نمی کرده است. و در این موارد کلمات اضافی میان دو [کروشه] آورده شده اند