اساسا آثار طراحی و معماری درباره ی نوع زندگی ای که به بهترین شکل در درون و اطراف خود متجلی می کنند با ما حرف می زنند. آن ها به ما از حال و هوای خاصی می گویند که می خواهند در ساکنان شان برقرار و تقویت کنند. در حالیکه ما را گرم نگه می دارند و با روش های مکانیکی کمک مان می کنند همزمان از ما دعوت می کنند که افرادی ویژه باشیم آن ها از چشم اندازی از خوشبختی سخن می گویند.بنابراین زیبا توصیف کردن یک ساختمان نشان دهنده ی چیزی بیش از صرفا دلبستگی ای زیبایی شناختی است بلکه نشانه ی جذب شدن است به روش خاص از زندگی که این ساختار از طریق بام، دستگیره ی درها، قاب پنجره ها، پلکان و مبلمانش بر می انگیزد. احساسی از زیبایی نشانه ی دست یافتن به روش ترکیبی از مصالح است که با ایده های ویژه ی ما درباره یک زندگی خوب، همخوانی دارد.