کتاب حاضر، پایان نامه کارشناسی ارشد نویسنده (مریم برادران حقیر) در موضوع مؤلفه های آموزشی توسعة انسانی است. این مطالعة پژوهشی، با توجّه به مبانی انسان شناسی که منجر به تعیین اهداف آموزشی می شود تدوین شده است. نویسنده، با در نظر گرفتن مبدأ و غایت هستی، پاسخی متفاوت نسبت به آن چه در غرب رایج است به پرسش: «تعالی انسانی جامعة اسلامی منوط به چه ویژگی هایی در آموزش است» داده است. در این مطالعه مباحثی چون: مفهوم شناسی توسعه از حیث لغوی و اصطلاحی، سیر تحوّلات در توسعه و نظریه های مرتبط با آن، چارچوب فکری توسعة انسانی در غرب، نقد مفهوم توسعة انسانی و عناصر زیربنایی آن چون: آموزش و علم و عقلانیت و... مطرح و بررسی شده است. همچنین در پایان کتاب، با توجّه به واژه شناسی قرآنی، واژه هایی چون: رشد، توسعه و هدایت که با مفهوم توسعه مرتبط هستند، بررسی شده است. سپس با انتخاب کلید واژة رشد و مراجعه به تفاسیر آیات، مفهوم «توسعة انسانی» باز تعریف شده و اصطلاح «تعالی انسانی» به جای «توسعة انسانی» پیشنهاد شده است. همچنین در این مقال، مؤلفه های آموزشی تعالی انسانی از دیدگاه اسلام بیان و دربارة هر یک توضیح داده شده است.