نوشتار حاضر در دو بخش تدوین یافته است: در بخش اول، ضمن تبیین معنا و مفهوم کرامت انسانی، جایگاه آن در منابع اسلامی، قوانین داخلی و اسناد بین المللی بازگو شده و این نکته به اثبات رسیده که همه ی انسان ها از  جمله زندانیان، از کرامت ذاتی برخوردارند و ارتکاب جرم، عاملی برای از دست رفتن کرامت ذاتی آن ها نمی شود. در بخش دوم، راه کارهای حفظ و اعمال کرامت انسانی در زندان ها بررسی و پیشنهادهایی در این حوزه عرضه گردیده است. بدین ترتیب که ابتدا باید ضمن اجرای دقیق قوانین و مقررات موجود که به حمایت ازکرامت و منزلت زندانیان می پردازد، نسبت به اصلاح این قوانین وتدوین مقررات جدید به نفع زندانیان اقدام گردد. هم چنین لازم است در تعامل با زندانیان، به کرامت و حیثیت آنان توجه شود. در پایان نیز راه هایی به منظور اصلاح نگرش جامعه نسبت به زندان و زندانی پیشنهاد شده است.