آیا تکنولوژی به‌لحاظ جنسیتی بی‌طرف است، یا ذاتاً دارای سوگیری‌های جنسیتی است؟ آیا تکنولوژی برساخته‌ای مردانه است؟ آیا در عصر تکنولوژی که همه‌چیز متحول شده، روابط و مناسبات جنسیتی نیز تغییر کرده است؟
بسیاری از فمینیست‌ها انحصار مردانه در تکنولوژی را منبع مهم قدرت مردان، و ضعف مهارت‌های تکنولوژیک زنان را عاملی مهم در وابستگی زنان دانسته‌اند. این کتاب کوششی است در راه ارائۀ رویکردی منسجم برای تحلیل روابط متقابل جنسیت و تکنولوژی. جودی وایسمن می‌کوشد تحلیل فمینیستی تازه‌ای عرضه کند؛ تحلیلی که در آن از یک‌سو با تعیّن‌گرایی تکنولوژیک مخالفت می‌شود و از سوی دیگر این آموزه که استفادۀ انسان‌ها از تکنولوژی است که اثرات مفید و مخرب آن را مشخص می‌کند، به چالش کشیده می‌شود. پیشنهاد او دفاع از رویکرد «شکل‌گیری اجتماعی» است که طبق آن، تکنولوژی همواره شکلی از معرفت، نوعی شیوۀ عمل و محصولی اجتماعی است. درنتیجه، تکنولوژی محصول تعارض‌ها و مصالحه‌هاست و تبعات آن تا حد زیادی به توزیع قدرت و منابع میان گروه‌های مختلف جامعه وابسته است.
فصول مختلف کتاب به بررسی تکنولوژی‌های مربوط به کار دستمزدی، تولیدمثل، خانه‌داری، طراحی شهری و حمل‌ونقل اختصاص دارند و در هر فصل نقش مناسبات جنسیتی در شکل‌گیری و توسعۀ تکنولوژی و نیز نقش تکنولوژی در حفظ یا تغییر این مناسبات به بحث گذاشته می‌شود.