شوراهای حل اختلاف با هدف کاهش حجم پرونده ها در محاکم دادگستری و مشارکت مردم در حل و فصل دعاوی کیفری ایجاد شده اند. اما به نظر می رسد این شوراها با توجه به شرح وظایف حدود صلاحیت، نحوه انتخاب اعضا تا ارجاع اجباری برخی از پرونده ها از عدم آموزش اعضای شوراها در هدف سلسله اصلی خود تا حدودی فاصله گرفته است. تحقیق پیش رو بر آن است تا ضمن ارزیابی عملکرد شوراهای حل اختلاف در رسیدگی دعاوی کیفری که در صلاحیت این شوراها قرار دارد نارسایی ها و ضعف ها و خلأهای قانونی را مورد مطالعه قرار دهد.