بی انصافی و غیر علمی است اگر دستاوردهای عظیم فنی و اقتصاد شوروی را که عقب مانده ترین جامعه ی سرمایه داری در آغاز قرن بیستم بود و نیز نتایج درخشان برنامه ریزی این کشور نادیده گرفته می شود. همان قدر حکایت در بی اطلاعی دارد اگر نتوانیم دستاوردهای فرهنگی و هنری این کشور را به ویژه بعد از جنگ دوم به حساب آوریم. اما آیا هزنیه های انسانی مادی که این مردم از خیلی جهات پرداختند برای آن دستاوردها ضروری بود؟ خیر. این را تحلیل های علت فروپاشی، که در این کتاب آمده است به خواننده می آموزد. همه چیز از جمله نبود آزادی های فردی و اجتماعی، پایین بودن سطح مصرف، فساد اداری و خودکامگی، افت سطح فن شناسی، از بین رفتن توان رقابتی و درافتادن در چاله های مسیر مسابقه تسلیحاتی به گمان نویسندگان مقاله های این کتاب باعث دوری از سوسیالیسم شدند. فروپاشی به خاطر فاصله گرفتن از سوسیالیسم بود و نه به خاطر ایدئولوژی سوسیالیسیتی. در کتاب حاضر تحلیل های حزب کمونیست کوبا، حزب کمونیست ویتنام، حزب کارگری مجارستان، حزب سوسیالیست بلغارستان، حزب کمونیست یونان، حزب توده ی ایران، حزب کمونیست اسراییل، حزب مردم فلسطین، حزب کمونیست سودان، حزب کمونیست ایالات متحده ی امریکا، حزب سوسیالیست استرالیا و حزب کمونیست پرتغال گرد آمده اند. در واقع مجموعه ی تحلیل ها هم وجوه مشترک دارند و هم نگرش های خاص که برخی از آن ها مورد قبول سایر احزاب نیستند.