یادداشت‌های علی رستمی (2)

          واقعا سخت خوان، چه از منظر توصیفات در متن داستان، چه ارجاع پی در پی به پی نوشت ها که در آخر کتابه  دائم باید بری آخر کتاب و برگردی، و همینطور خود ترجمه که افکر میکنم  بعضی لغات کم استفاده در فارسی رو میتونست وارد نکنه.
در کل کتابی نیست که شروع کنی  و راحت بری جلو و تموم شه. 
فک کنم خیلیا همون اولش بزارن کنار . 
کسایی که مثل من تا کتابی رو تموم نکنن ، نمیزارن کنار هم  فکر کنم  زور بزنن زود تموم شه. 
 تا جایی کتاب رو دست نگرفتید و چند صفحه ای ازش نخوندید ، آنلاین واسه خریدش  اقدام نکنید.  چون احتمال پشیمونی بالاست.
یه ستاره هم بخاطر اطلاعات تاریخی و معلومات متفرقه ای که  تو پی نوشت ها اومده دادم که بنظرم جامع بودن.
البته این نظر شخصی من بود  و حتما کسانی هستند  که کتاب با سلیقه شون سازگار باشه و لذت ببرن ازش.


        

          کتابی راحت خوان و روان. فارغ از خط داستان، واسه من اطلاعاتی که در موردافراد مبتلا به اوتیسم بدست آوردم  جالب بود.
سریع  میخونیدش و آخرش هم راضی  هستید.