یادداشت

        دوستش داشتم. متفاوت بود و درس‌های زیادی میشد ازش گرفت. چیزی که خیلی توجهم رو جلب کرد این بود که نویسنده، صرفا راوی مطلب نبود و زمینه‌ی تحصیلاتش درباره‌ی فلسفه‌ی انسانی و جامعه‌شناسی و ... بود و انگار واقعا خاطراتش رو پیاده کرده بود توی کتاب. 
من قسمت پرویز رو خیلی دوست داشتم و چون اول کتاب هم بود مدام چک می‌کردم آیا نویسنده‌ی کتاب ایرانیه که  باهاش همذات‌‌پنداری می‌کنم؟
واقعا برام عجیب بود که یک نویسنده‌ی واحد بتونه این میزان تفاوت و تنوع فرهنگی رو پیاده کنه...!
درباره‌ی ترجمه هم بگم که خیلییییی راضی بودم. یکی از بی‌نقص‌ترین ترجمه‌هایی بود که دیدم، روون و گویای مطلب.
در کل اگه یه کتاب خوش‌خوان می‌خواید و فرصت کمی دارید برای خوندنش و البته علاقه‌مندید از چالش‌های مهاجرین، مسئله‌ی تنوع فرهنگی که ممکنه باعث شه حتی با ساده‌ترین مسائل مثل آسانسور به چالش بخورید و از این قبیل موضوعات آگاه بشید، پیشنهاد میکنم حتماااا این کتاب رو بخونید. خیلی دوست‌داشتنیه.☁️