یادداشت فا. میم.

        اول از همه، یه وایِ عمیق.
این کتاب حدودای صد و ده-بیست سال قبل، در یک نقطه‌ی خیلی دور از نقطه‌ی کنونیِ من، توی یک دنیای دیگه و قبل از کلی رویداد های مهم و حتی قبل از جنگ جهانی اول نوشته شده بوده، 
اون روزی که مونتگمری توی کانادا داشته این کتاب رو می‌نوشته و آنی رو -احتمالا- زیر نور شمع خلق می‌کرده، فکرش رو میکرده صد و خوردی سال دیگه، قراره آنی شرلیِ مو قرمز نفوذ کنه توی ذهن کلی آدم تو کلی کشور ها و از جمله ایرانِ امروز؟ و وای! 
انقدری که سال ۲۰۲۳ توی خیابون انقلاب تهران که قدم میزنی چاپ صورتیِ جدید و جذاب "آن شرلی در گرین گیبلز" که نشر افق زده، چشمک بزنه و وای!
و جدای از کتاب، کیه که "آنه تکرار غریبانه‌ی روزهایت ..." رو نشنیده باشه؟ 
اگه از عینک و قالب خودمون نگاه کنیم، میشه گفت خدا چه برکتی داده به قلم این خانومِ خارجکی مسیحیِ از قضا همسر کشیش؟ 

اگه از این وای های عمیق که میشه کلی ادامه داد بگذریم و به خود کتاب برسیم، باید بگم؛ 
- خانم مونتگمری هم مثل آنه‌ی داستان ظاهرا خیال‌بافی های زیادی داشته و توصیفات فراوون، این‌ها نیاز به یک قلم روون دارن که همچین به دل بشینن! توی ترجمه‌ای که من خوندم، یعنی ترجمه سارا قدیانی (انتشارات قدیانی رو خوندم.)، نیاز بود که بعضا دقیق بشی و به توصیفات فکرکنی تا متوجه بشی چی به چی بوده، شاید نسخه‌ی انگلیسی یا یک ترجمه‌ی روون تر، جذاب تر باشه.
- از نظر روانشناختی به نظرم شخصیت پردازی جالبی داشت و خوبه که روحیه‌های مختلف بخونن و یه سیری توش داشته باشن. میتونه یه قسمت هایی از ذهن رو قلقلک بده! و از جمله شخصیت خود آنی و حرف ها و رفتار هاش الهام بخشه.
- تیتر ها یه کم داستان فصل‌ها رو لو میداد. و اینکه خب کلا یه چیز هایی تو داستان قابل حدس بود، یه کوچولو شاید مثل بعضی سریالای ایرانی بود بعضی جاهاش؛ شایدم طبیعیه!
- اوایل داستان خیلی کشش نداشت ولی از یه جایی به بعد -شاید صد صفحه آخر- به نظرم جذابیتش بالا رفته بود و دوست داشتی سریع‌تر بخونیش‌. و خب انگار آدم با شخصیت های داستان تازه مانوس میشه. و خب الان که تموم شده، دوست دارم برم سراغ جلد بعد و ببینم چی میشه!
- سیر کردن تو یه فضای دیگه‌ست، صد و خوردی سال قبل، توی یک روستا در جزیره‌ی پرنس ادوارد کانادا، در یک جامعه مذهبی مسیحی و پیش از حتی داشتن حق رای زنان جامعه و توی اون فضای فکری.
- در مجموع با این حجم از شهرت کتابی نیست که راحت بشه نخوند!