یادداشت زینب

        نکته واقعا جالب تو این کتاب برای من، روش شهید مطهری در بحث از اصلاح‌گران بود. معمولا تو جمع علوم انسانی‌ها که از اصلاح حرف می‌زنیم، بیشتر این اسامی رو می‌شنویم: لوتر، کانت، هگل، روسو و فوکو. 
اما استادِ شهید، از زاویه جدیدی به اصلاحات نگاه می‌کنه، درواقع بیان این موضوع که در بررسی جریان اصلاحات، می‌شه  اصلاحات درون جامعه اسلامی رو گفت و بررسی کرد!
ما در جامعه اسلامی هم مصلح داریم.
نکته دیگه اینه که شهید مطهری اگر به عنوان مصلح وارد میشه یعنی نقاط قوت مصلحین پیشین رو برداشته، نقاط ضعف‌شون رو اصلاح کرده، نقطه نظر ِ پیشروی خودش رو هم بهش افزوده
مسئله بعد اینه که حقیقتا برای استاد مطهری، ملاک تفکره نه شخص،ملاک حقه، اشخاص ملاک نیستن. برای مثال تو کتاب «اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب» شدیدا راسل رو نقد می‌کنه، اما تو زمینه  شناخت، منصفانه نظرات‌ش رو پذیرفته‌.
قضاوت شهید مطهری درباره اصلاح گران کاملا ارزشیه و فقط هم مصلیحن دینی پیشرو رو اصلاحگر می‌دونه.  مثلا تقی‌زاده در مشروطه مصلح نیست مفسده. مصلحین دینی ارتجاعی هم اصلا مصلح نیستن که اتفاقا مفسدن.
مصلحین دینی پیشرو  هم کسایی هستن که حرکت رو به جلو دارن با رویکرد دینی
کسی مصلحه که به نام دین رو به جلو حرکت کنه، مثل سید جمال، اقبال، کواکبی و عبدو.
در مجموع، کتاب خیلی روان و کوتاه و جذابیه، نکات واقعا یادگرفتنی و جالبی داره که حتی می‌تونه معیارهایی برای سنجش وضعیت جامعه امروز و افراد شاخص ازشون استفاده کرد.

*بعضی نکات بالا از طرح بحث استاد عزیز، دکتر غلامی نوت‌برداری شده.