یادداشت فرناز قزلباش

                متاسف و شرمنده ام که اولین بار است که قرآن رو از ابتدا میخوانم و انشاالله که بتوانم تا انتها بخوانم.

شرمنده ام که ندیدم، نشنیدم، نفهمیدم، نخواندم، نپرسیدم و جستجو نکردم.

متاسفم که دیر شد. متاسفم که 20 و اندی سال به گمراهی گذشت. و متاسفم که قرآن توی قفسه کتابخانه ام، مدتها خاک خورد. 

شرمنده ام و روسیاه.

روزی هرچند آیه که بتوانم میخوانم و معنی ها. امان از این همه غفلت و خواب.

(همیشه سوره ها و جزء های پراکنده ای از قرآن را خواندم، خیلی در معانی دقیق نبودم، مادرم فوت شدند و پناه به قرآن آوردم و  آرامش را برای خودم خریدم. خوشا آرامشی که نصیبم کردی خدای خوب و مهربانم.)