یادداشت زینب خدابخش

        "بانوی صلح!"
سه سال پیش وقتی خواندن جلد اول را شروع کردم، حسابی از دزیره نوجوان کفری بودم و کتاب را در نیمه راه تنها گذاشتم. زمان‌هایی بود که بازش می‌کردم و با دیدن جملات آمپر می‌چسباندم اما این بار در ۲۰ سالگی هردو جلد کتاب را تمام کردم. دزیره میان‌سال به من شباهت بیشتر داشت...
شروع داستان با روایت عاشقانه دزیره و ناپلئون بناپارت است و رفته‌رفته شمارا همراه زندگی این دختر نوجوان می‌کند. دختری که روزی با عنوان ملکه سوئد و نروژ تاج‌گذاری می‌کند.
هشدار: اگر به مسائل سیاسی علاقه ندارید، احتمالا در روند داستان زجر بکشید.
پ.ن: شاید اوایل دوستش نداشتم اما در این لحظه تکه ای از روحم را بین صفحات رها کردم.
پ.ن۲: جلد دوم را به اول ترجیح می‌دهم.
پ.ن۳: شاید چندسال بعد دوباره سراغش آمدم...