یادداشت همشهری جوان

        نوشتن یک کتاب مشترک به خودی خود اتفاق جالبی است و این‌که دو نفر هم‌زمان نشسته باشند و به یک موضوع واحد فکر کرده باشند تا بتوانند قسمتی از آن را به مخاطب عرضه کنند کار دشواری به نظر می‌رسد، چه برسد به این‌که این موضوع مشترک یک داستان جنایی هم باشد. اما فرزانه کرم‌پور و لادن نیکنام این کار را کرده‌اند و نتیجه‌ی این همکاری هم کتابی است به نام «این خانه پلاک ندارد»، داستانی که از صدای تق‌تق پاشنه‌های شخصیت تا جزئی‌نگری‌هایی که فقط از یک ذهن زنانه برمی‌آید در آن به چشم می‌خورد. البته این اولین تجربه‌ی مشترک‌نویسی نیکنام و کرم‌پور نیست و آن‌ها پیش از این رمانِ «علائم حیاتی یک زن»را هم این‌بار سه نفره به همراه مهناز رونقی به نگارش درآورده بودند و همین تجربه‌ی به ظاهر موفقی برایشان شده بود تا رمان مشترک دیگری بنویسند که مدتی بعد از آغاز داستان، رونقی نتوانست گروه نویسندگان این اثر را همراهی کند و از این پروژه کناره گرفت. نوشتن این رمان4-3سال زمان برده و در نهایت تبدیل به رمانی شده که تعلیق و دلهره‌های موجود در آن با رنگ‌وبویی زنانه به مخاطب عرضه می‌شوند.
فائزه خابوری، شماره‌ی493همشهری جوان، 18بهمن93