یادداشت سید رمضان حسینی

                خب راستش تمومش نکردم. تا صفحه ۳۰۰ و خورده‌ای (تقریبا سر نیچه) خوندم و لاش رو بستم. انگیزه‌ای برای ادامه دادن نداشتم. ولی این اصلا دلیل خوبی نیست که به این شاهکار مسلم ۵ امتیاز کامل ندم. چیز غریبی بود. هیچ فکر نمی‌کردم زندگی‌نامه‌طور یه نویسنده‌ای که حتی اسمش رو هم نشنیدم اینطوری مسحورم کنه. چه قلم توانایی، چه تجارب عجیبی، چه نویسنده ریزبینی و چه مترجم شایسته‌ای. ولی خب خدایی حسش نبود دیگه :) حتی چند بار تفال زدم و از وسطای اون ۲۰۰ صفحه باقی‌مونده سعی کردم ادامه بدم: همچنان تحسینش می‌کردم ولی بازم حسش نیومد :)
        
(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.