باید اعتراف کنم که خیلی زود مجذوب این کتاب و قلم یالوم شدم. 
اما؛ 
این کتاب را در حد یک رمان دوست دارم نه بیشتر، 
تمام لایه های زیرین آن، چه روانشناسانه و چه فیلسوفانه از عمق برخوردار نیستند بلکه، بیشتر  نگرشی زرد به محیط جدی درون و بیرون سوژه دارد. 
«وقتی نیچه گریست»  تلاشی تجاریست که اتفاقا تا حدودی به بار نشسته است. 
کتاب در جاهای زیادی از تعهد یونگی خود به سمتی نامشخص خارج می‌شود. 
در کل نمره متوسط را برای این اثر می‌توانم در نظر بگیریم.