داستانهای دیوید ولیامز این مدلی اند: بدآموزنده، کند، گاهی قابل پیش بینی، گاهی خشن، اخلاق گرا، واقعا خنده دار، خلاق، دارای فضاسازی پرجزئیات. آن وسط ها اگر راه داشته باشد قربان صدقه ملکه هم می رود.
مابین مطالعه کتابهای کله گنده، خواندن دیوید ولیامز می چسبد، مثل چای با کیک شکلاتی.
