یادداشت علی معتمدکیا

                اونطوری که غرفه‌دار نمایشگاه کتاب 96 ازش تعریف کرد نبود.

کلا داستان یکپارچه‌ای داره ولی چون دائم در حال فلاش بک هست یه جورایی بیش از حد اعصاب خواننده خورد میشه.
داستان درباره یک فرد رو به فوت هست که خاطرات طفولیت تا مرگش مرور میکنه.
از نوع داستانش خوشم اومد و تازگی داشت ولی به نظر من رفت و آمد مداومش از حال به گذشته بعضی جاها خیلی روی اعصاب آدم راه می رفت.
داستان یکی دو قسمتش هم اصلا نفهمیدم چه ربطی به کل داستان داشت مثل صفحه 212