یادداشت سید رمضان حسینی

        خلاصه:
رابرت (مثل خیلی از بچه‌های دیگر) از ریاضی متنفر است. او که مدام خواب‌ها و کابوس‌های عجیبی می‌بیند، در یکی از این خواب‌ها با موجود شگفت‌انگیزی مواجه می‌شود که خودش را عدد شیطان می‌نامد. او و عدد شیطان به مدت دوازده شب به قلمروهای زیبا و جذاب ریاضی سرک می‌کشند: اعداد اول، سری‌های فیبوناچی، اعداد مثلثی، ترکیبیات و...

درباره کتاب:
یکی از فرق‌های ریاضی با علوم دیگر انتزاعی بودن آن است. برای همین علی‌رغم کتاب‌های جذاب زیادی که مختص کودکان و نوجوانان نوشته شده‌اند، کتاب‌های کمتری می‌بینید که با این نیت نوشته شده باشند که کودکان را با ریاضی آشتی بدهند (برای نمونه می‌توانید این را ببینید). عد شیطان قطعا در ماموریتی که برای خودش در نظر گرفته است موفق شده‌است:
*سطح مطالب بیان‌شده طوری در نظر گرفته شده‌است که تقریبا برای تمام بچه‌های پنجم دبستان به بالا قابل فهم است؛
*این کتاب داستان دارد! یعنی این‌طور نیست که صرفا یک‌سری مفهوم ریاضی را به صورت قصه‌وار به هم چسبانده باشد؛
*مفاهیم ریاضی مطرح شده واقعا دست‌چین شده‌اند: هم جذابند، هم در محیط اطراف قابل مشاهده‌اند و هم کودک می تواند پس از چند قدم جلو جلو برای خودش خواصی را کشف کند؛
*با مشارکت دادن شخصیت اصلی (و به تبع آن مخاطب) در اکتشافات به کودکان اعتماد به نفس می‌دهد؛
*حالتی رازآمیز برای کودک ایجاد می‌کند که باعث می‌شود فکر کند به اطلاعاتی سری و ارزشمند دست یافته‌است.

نکات:
کلا یکی از جذاب‌ترین تجربه‌های کتاب‌خوانی من در دوران دبستان و راهنمایی بود.
نیاز  به دانش اولیهٔ ریاضی در حد ریاضیات سوم-چهارم دبستان زمان ما دارد!
چندین بار هم بدون هیچ بار ایدئولوژیکی از لفظ شیطان (یا در بعضی ترجمه‌ها جن!) استفاده شده.

http://davanevis.blog.ir/post/number-devil