یادداشت علیرضا نوریان
1402/04/19
نکته‌ای که در مورد جلد اول کتاب نوشتم به جای خود.
در این کتاب چند خانم در کنار روح‌الله جوان معرفی شده‌اند. نمی‌دانم تاریخ هستند یا قصه. یکی‌شان دانا است و شیرزن، یکی دیگر دانا است و مهربان و دیگری دانا و دانا.
یعنی نویسنده، خانم‌ها را شیرزن، دانا و مهربان می‌پسندد. خب اشکالی ندارد که آدم، دنیا را کاملا خیالی و بی‌ارتباط با دنیای واقع بنویسد.
به نظرم ترویج این اندیشه که «شیرزن» و «عاقله‌زن» بودن خوب است، دردی از دردهای جامعه دوا نمی‌کند و شاید حتی دردهایی را هم بیافزاید. ارزش و اهمیت «مادر» و «مهربان» بودن اما در جامعه گفته نمی‌شود، انگار که «دانا» و «شجاع» بودن مهمتر باشد.
0
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.