یادداشت فاطمه پیوندی

        کتاب را در روزهایی خواندم که زمستان بود و یخبندان و مجبور شدیم خانه نشین شویم.دلم کتابی میخواست با محوریت بانوان.حقیقتش چندصفحه که خواندم شوکه شدم.تصور اینکه آنچه در کتاب بیان شده واقعیت دارد مرا وحشت زده کرده بود.به اواسط کتاب که رسیدم فقط به یک چیز فکر میکردم.چگونه میشود در اوج جنگ و ناامنی تا این حد به زندگی امیدوار بود؟ روایت زنانی که دلیرانه و فداکارانه در پشت جبهه خدمت میکردند را میتوانید در کتاب حوض خون بخوانید...