با توجه به این که متن این کتاب، برگردان سخنرانی هایی است، ممکن است سخنران در سخنرانی خود بخواهد از یک نقطۀ مشخص به نقطۀ مشخص دیگری برسد و سخنرانی را تمام کند، بنا بر این اشکالی که ممکن است این سبک از نوشتار داشته باشد این است که این هدف سخنران را از بین می برد. بنا بر این شاید بهتر بود کتاب دارای عنوان بندی باشد و نه به سبک «یک جلسه مطول مطوی». در این صورت تکرارهای گاهی سردرگم کنندۀ آن هم از بین می رفت.
اشکال دیگر -که ممکن است در همۀ برگردان ها به متن وجود داشته باشد- عدم مشخص بودن محل تأکیدات سخنران است. چرا که لحن سخن قابل برگردان به متن نیست مگر با تغییر و اضافات در جملات و عبارات.
البته این اشکالات باعث کم ارزش انگاشتن این کتاب نمی شود. این کتاب از جمله کتاب هایی است که در طول زندگی باید مدام مرور شود تا نکات آن -که کاربردی و مهم هستند- فراموش نشود و به کار برده شود.
این دومین باری بود که کتاب را می خواندم.