هیچوقت فکر نکرده بودم که یه دنیای بدون رنج چقدر رنج آوره.
با این ایده چندین بار مواجه شدم. کتاب «کوه های سفید» و «میرا» و فیلم Equals.
حالا که فکر می‌کنم همشون اذیتم کردن.
و جهان بخشنده انگار ترسناک تر بود.
وقتی یوناس برای اولین بار با چیزای مختلف آشنا می‌شد خیلی برام لذت بخش بود.با همه ی مفاهیم تعریف نشده در دنیاش.
یاد یه سخنرانی تد افتادم که یه دختری از کره ی شمالی می‌گفت عشق برای ما مفهوم‌ تعریف نشده ای بود و آزادی و ... .
از خودم می‌پرسم چقدر احتمال داره دنیای من هم یه سری مفهوم ناشناخته داشته باشه؟