واقعا بیشتر از دو ستاره نمیتونم به این کتاب بدم،دلیل اینکه خوندمش هم فقط این بود که آقای شکوری معرفیش کرده بود.
کتابی راجع به کتاب ها،اهمیتشون توی زندگی و اینکه چجوری تونستن برای نویسنده کتاب،راه گریزی از غم و اندوه مرگ خواهرش باشه.حقیقتا ایده کتاب رو دوست داشتم،چون برای خود من هم کتاب ها همیشه راه فراری از دنیا و مشکلاتشه ولی خب نتونستم زیاد باهاش ارتباط برقرار کنم و چند فصل آخر رو سرسری خوندم که فقط تموم بشه.
در وهله اول که اصلا نتونستم شخصیت خانم نینا رو درک کنم، اینکه درد از دست دادن نزدیکترین آدم زندگیت رو کشیدی درست،اینکه برای بهتر کردن حالت به کتاب ها پناه بردی درست،ولی واقعا چرا اینقدر خودخواهانه؟ این خانم برای اینکه به کتاب خوندنش برسه حتی میاد کارهای خونه رو بین بچه هاش تقسیم میکنه تا خودش راحت بشینه روی مبل بنفشش کتابش رو بخونه و کسی مزاحمش نشه