یادداشت مریم علویان

تیستو سبز انگشتی
        فکر می‌کنم حتما چندسال بعد این کتاب را با پناه می‌خوانیم و چندسال بعدتر پناه خودش آن را خواهد خواند و از این فکر دلم گرم می‌شود و امیدوارتر می‌شوم به فردایی که فرزندان ما زندگی را عمیق‌تر درک می‌کنند و صلح را بهتر زندگی خواهندکرد.
      
322

18

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.