یادداشت مصطفا جواهری

1401/10/27

3.7

        ضعیف، تکراری، شعارزده

واقعا چرا یک نویسندهٔ خانم باید به سراغ شخصیت اصلیِ پسر نوجوان برود؟!
تابه‌حال تجربهٔ عاشق‌شدنِ یک نوجوان پسر را زیسته است؟! خیر!
تابه‌حال کشمکش‌های درون مغز یک نوجوان پسر را فهمیده است؟! خیر!
تا‌به‌حال به عنوان یک نوجوان پسر غیرتی شده است؟! خیر!
و هزاران سوال دیگری که جوابش خیر است و نتیجهٔ آن می‌شود توصیفات فوق تکراری.
از طرفی همین امیر (شخصیت اصلی داستان) یک خواهر دارد که بسیار خوب شخصیت‌پردازی شده. چرا؟ چون نویسنده، تجربهٔ زیسته‌اش را دارد.
خانم‌های نویسندهٔ بزرگوار! لطفا به خودتان، مخاطب‌تان و پسران نوجوان خیانت نکنید و از تجربه‌های زیسته‌تان بنویسد. کتاب، شخصیت پسر نوجوان کارتون‌های بچگی ما نیست که یک خانم دوبلورش بود. زندگی می‌طلبد!

(0/1000)

نظرات

صَعوِه

1402/11/14

به نظرم نقد درستی نیست.
خیلی از آقایون از خیلی زمان قبل بدون اینکه زن باشن از زنها نوشتن. خب خیلی هاش چرت و پرته و اگر هم نباشه غلو شده و اغراق شده س و منِ دختر خندم می گیره از پردازش زنانگی به این شکل ناپخته.
همچنان که برخی نویسنده ها هم خیلی خیلی خوب تونستن زنانگی رو کشف کنن و ازش بنویسن؛ هر چند که می شه گاهی فکر کرد که این نوشته یه مرده از چیزی که تجربه زیسته خودش نیست؛ و یه جاهایی ضایع می شه.
ولی خب می شه آدم بگه فرد نویسنده باید احترام بذاره به مخاطب و اگه داره شخصیت اولشو مرد می ذاره بیشتر از حالات مرد ها بخونه؛ و از نوشته هاشون.
وگرنه منم می گم کلا آقایون لطف کنن هیچی از زن و دختر نوجوون ننویسن چون زندگیش نکردن!