یادداشت امیر محمد فراهانی

                به نظرم عالی بود. کتاب چند نکته داشت که واقعا جذابش کرده بود :
نکته اول : نویسنده خیلی خودمونی رفتار می کنه. در واقع از همون اول سلام و احوال پرسی میکنه و احساس میکنی که وارد خونه اش شدی و قرار بشینی تا اون چایی بیاره و شروع به تعریف داستان کنه.
نکته دوم : نویسنده از اول داستان تا آخر چندین بار به مخاطب هشدار میده و میگه که داستانش واقعیه و لطفا بیخیال ادامه شو چون ممکنه جون تو به خطر بیفته. این همون روشی هست که میگن کسی رو از کاری منع کنی بیشتر دنبالش میره. نويسنده از عمد مخاطب رو تحریک میکنه تا ادامه داستان رو بخونه.