یادداشت فاطمه حکیم‌ زاده

                بعد از شیش ماه زندگی کردن با سریر شیشه‌ای، امروز جلد آخر رو تموم کردم و احساس می‌کنم دیگه دنیا و کتابی به این قشنگی پیدا نمی‌کنم. با اینکه ایراداتی بهش وارده اما داستانش رو به شدت دوست داشتم. شخصیت پردازی خیلی خفنی داشت جوری که با تمام افراد توی داستان ارتباط برقرار می‌کردی. اگه این کتاب به دستتون رسید و از ژانر فانتزی تخیلی خوشتون میاد اصلا فرصت و از دست ندید و بخونیدش. 
در آخر هنوز هم شخصیت مورد علاقم توی این کتاب دوریان و منان هستن.