یادداشت

        ۱/ این کتاب ظاهراً برای تسهیل ازدواج و فرهنگ سازی در این زمینه نوشته شده ولی باید بگم برعکس جلد قبلی از خوندن این جلد پشیمون شدم بیشتر به خاطر نگاه‌های یکطرفه نسبت به تسهیل ازدواج و معرفی مخدوش اسلام به مخاطب!
اولین نکته‌ای که باعث شد برام اعتبار کتاب بره زیر سوال، نحوه چینش نقل قول‌ها بود وقتی از شهید مطهری و یا سایر بزرگان متنی رو آورده با فونت متفاوت و در قالبی متفاوت آورده که آخرشم به درستی در پاورقی ارجاع داده که این نقل قول از فلان عالم یا ... بود بعد از خواندن مقداری از کتاب وقتی که اعتماد کردید و فرض را بر این گذاشتید هر جا این فونت آمد حتما نقل قولی از یکی از بزرگان است در کمال تعجب می‌بینید لابه لای صفحات، همان فونت آمده ولی هیچ ارجاعی داده نشده! که یعنی نویسنده بیانات کذایی! شخص خودش را با فونت مذکور نوشته!!! یکی نداند انگار کتاب را کس دیگری نوشته بوده که جناب نویسنده فرمایشات خودش را نیز با فونتی که برای بزرگان نوشته بهتون قالب میکند!! براستی علتش چه می‌تواند باشد؟!
و اما نکاتی که بنده رو از خوندن این کتاب پشیمون کرد:
نویسنده عملا در جای جای کتاب از گرفتن مهریه سنگین نهی کرده آنهم با آوردن احادیث و روایاتی که صرفا حرف خودش را تایید کند! و ظاهراً فرض را هم بر گرگ! و یا در بهترین حالت نفهم و نادون و بی‌فرهنگ بودن تمام کسانی گذاشته که مهریه‌شون رو سنگین می‌گیرند! بدون اینکه یکبار به خودش زحمت بدهد و ریشه‌یابی علمی کند که علتش چه می‌تواند باشد!
اولا در دادگاه‌ها با توجه به قانون برای تعیین مهرالمثل و نفقه، به شأن دختر و خانواده اش نگاه می‌کنند جهت اطلاع بیشتر به قانون مراجعه کنید.
مثلاً برای ارزیابی و تعیین مقدار مهرالمثل نگاه می‌کنند امثال این دختر، دخترهای فامیلش و خانواده این دختر چقدر مهر کردند بر همان میزان مهرالمثل را تعیین می‌کنند!
دوما هیچ جا نگفتند همه باید مهرالسنه کنند! که این کتاب داشت برای همه نسخه یکسان می‌پیچید!
سوما بله جایی نگفتند مهریه پشتوانه بعد از طلاق هست ولی جایی هم نگفتند نیست!!
همانطور که مستحضرید اثبات شئ نفی ماعدا نمی‌کند.
اتفاقا مهریه عند المطالبه است و چه بهتر که خانمها اول کار بگیرند و با آن تجارت کنند.
حتما مستحضرید که اموال زن مال خودش است و مرد حقی نسبت به دارایی زن ندارد.
زن حتی برای شیر دادن هم میتواند اجرت بگیرد.
زنها می‌توانند کارهای خانه را انجام دهند و برای هر کاری که در خانه انجام می‌دهند می‌توانند اجرت بگیرند که این یعنی کار خانه وظیفه‌شان نیست بلکه وظیفه مرد است.
ولی چرا اینها را در کتابتان ذکر نکردید؟!
در عوض به مردان توصیه کردید مهریه را به جای عندالمطالبه، عندالاستطاعه کنید تا بتونید پرداختش رو عقب بیندازید!!
با خواندن جلد دوم این کتاب این شائبه برای انسان پیش می‌آید که،
چرا در مورد حقوق خانواده همیشه اسلام ناقص و یکطرفه به نفع مردها تعریف می‌شود که زنهایی که از حقوقشون در اسلام آگاه نیستند فکر کنند خدایی نکرده و نعوذ بالله همه اسلام همین است و غیر این نیست! اسلامی جهت‌دار و ناقص و یکطرفه و تبعیض ‌آمیز نهایتا به نفع مردها همانطور که در این کتاب آمده؟!
با این اوصاف اصلا عجیب نیست که مردم راه می‌افتند دنبال افکار و مکاتب یکطرفه‌ی پوسیده‌ی فمینیستی!!
وقتی اسلام اینطور یکطرفه تعریف می‌شود، زنهای ناآگاه که کم هم نیستند، یا فکر می‌کنند اسلام به زنها ظلم می‌کند و اصلا به نحوی قید دین را میزنند! یا به اسلام مُثله شده توسط وعاظ منفعت‌طلب، گردن می‌نهند و ظلم‌پذیر می‌شوند تا جاییکه بعضا نتیجتا صبرشان لبریز شده و به طلاق منتهی می‌شود!
آمار بالای طلاق فقط به خاطر معیارهای غلط ازدواج نیست!
به خاطر نشناختن درست دین، کمرنگ شدن دینداری و عمل نکردن به آن است.
وقتی خودمون دین رو مُثله شده و جهت‌دار معرفی می‌کنیم یعنی نه براساس آن چیزی که خدا فرستاده که بندگانش بدانند، بلکه بر اساس عقل ناقص خودمون که به سمت تمایلات مادی جهت‌دار هست معرفی می‌کنیم چرا باید از جامعه توقع اجرای دین مُثله شده رو داشته باشیم؟! طبیعی است که احساس ظلم می‌کند و این اسلام مثله شده را پس می‌زند!
میگیم همه جا معیار فرمایش خداست در کتاب و سنت، ولی موقع مصداق یابی امیال و منافع مادی شخصیمون غلبه پیدا می‌کند! مثلاً من که مرد هستم طرف مردها را میگیرم و صرفا آیات و روایاتی که به نفع مادی مردان هست رو در کتابم میارم و من که زن هستم طرف زنها را میگیرم! وای به حال جامعه‌ای که وُعاظش منفعت‌گرا باشند!
هرچند باید در نظر داشت نسخه‌ای که شاید در جامعه مذهبی حوزویان قم جواب می‌دهد الزاما در جامعه مذهبی تهران و سایر شهرها و فرهنگها جواب نمی‌دهد.
حالا اینکه گفته بشه نه اینطور نیست! واقعیت جامعه تغییر نمی‌کند.
بالتبع آمار طلاق نیز پایینتر نمی‌آید!
استاد بزرگوار همه می‌دانند باید خوب باشند و بد نباشند!
و همه میدانند نباید به کسی به خاطر پولش احترام بگذارند ولی عملا به کسی که پول بیشتری داره احترام بیشتری میذارن چون قدرت بیشتری دارد و این را همه به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه بهش واقفند و بر همین اساس رفتار میکنند.
حالا توجیه‌های مختلفی هم می‌آورند که ما به خاطر پول کسی بهش احترام نمی‌ذاریم ولی اونی که پولدارتره، حتما یا تلاش بیشتری کرده و زحمت بیشتری می‌کشه ویا باهوشتره و یا ژن خوب بوده!! یا ... پس حقش هست که احترام بیشتری بهش گذاشته بشه! البته که احترام به خاطر پول و قدرت غلط است ولی همین است. کاش برای این معضل راهکار می دادید! وگرنه کسی دوست ندارد آدم بده‌ی ماجرا که پول‌دوست و پول‌پرست هست باشد!


ادامه...👇