کتاب رو ۱و ۴۰ دقیقه نصف شب تموم کردم 
و در وصفش فقط میتونم بگم‌خیلی دوستش داشتم ، میتونم بارها بخونمش 
من عاشق نامه‌ام و کلا نامه بودن کتاب برام کلی جذاب بود.
هرچی به اواخر داستان نزدیک میشدی دیدگاه های واقع بینانه و درست و عمیق جودی بیشتر میشد و بیشتر متوجه حقیقت زندگی ، و احساساتش پخته تر، و این داشت اثر بالا رفتن سن و تجربه جودی  رو نشون میداد، اینکه آدما بزرگ میشن و نظراتشون عوض و عمیق.
من‌ متن / کتاب / شعری رو که دوست دارم، دوست دارم برای و کنار کسی که  دوستش دارم بخونم و اونم اکلیلی و قلب قلبی کنم با شنیدنش و سر هر جمله که دوستش داشتم بایستم و کلی احساس با چشم و زبان و بدن و دست و صورت باهم رد و بدل کنیم. بابا لنگ دراز از اون کتابا بود  تو هر پاراگراف نامه های آخرش دوست داشتم ، کسی که دوستش دارم کنارم باشه و باهم لذت و عمق بنوشیم.
دوستش داشتم و به دخترا پیشنهادش میکنم چون بهتر میتونن باهاش همزاد پنداری کنن=)
جودی عزیز و خودمونی و خاکی دوست داشتنی ،کلی از جملات ساده اما نابت عکس گرفتم .
مثل جودی باید بگم: ببخشید اگر گنگ‌و در‌هم‌نوشتم .