یادداشت سیدطٰهٰ ربیعی

        تعریفش را خیلی خیلی شنیده بودم. خواندمش اما از جایی به بعد تنتها برای آنکه تمام شود ادامه میدادم. برای من جذابیت خاصی نداشت و از همان ابتدا انتهایش را حدس میزدم. شعارگونه بودن به خصوص در فصل های انتهایی خیلی به چشم می‌آمد و اینکه من مدام وسط های کتاب یاد کتاب "آنسوی مرگ" میوفتادم. :))))) ربط زیادی ندارد اما پیشنهاد میدهم آن را هم بخوانید. حداقل میدانید که آن حقیقت است. :)