یادداشت معصومه سادات سجادی

                کتاب برام ارزش خوندن داشت، اما باید لابه لای متن ها دنبال چیزهایی که دوست داشتم، می گشتم.
 اوایل کتاب برام خسته کننده بود، به نظرم به بعضی موارد بیشتر از چیزی که لازمه پرداخته شده بود. فکر می کنم اصطلاحات و اطلاعات عملیاتی و جنگی برای دخترهای نسل من قابل فهم نیست، بنابراین براشون جذاب هم نیست. 
اما بخش خاطرات دیگر خوب بود، چیزی که از کتاب تفحص انتظار داشتم. 
اما قسمتی دلنشین از کتاب:
یک حدس و گمانی در ذهنت می اندازد. یک حرص و ولع عجیب که با وجود خستگی و کار زیاد، این دو سه تا بیل بعدی را باید بزنی تا به پیکر شهید بر بخوری. اصلا خودش می گوید«بیا مرا بردار». با زبان ظاهر که نیست، با زبان دل است و شرطش این است که اهل دل باشی.