یادداشت هومن

        آدمی در آغوشِ دلبرش، درون و برون، همه را از یاد می‌برد. در برابرِ «جان»* نیز درون و برون، همه را از یاد خواهد برد. آن‌جا هر هوسی به هدفش می‌رسد، «جان» یکتا هوسش می‌شود؛
هوسی دیگر نیست؛ و آدمی به آن سوی اندوه می‌رسد.
پدر از میان می‌رود. مادر از میان می‌رود. جهان از میان می‌رود. خدایان از میان می‌رود، شریر از میان می‌رود، برهمن از میان می‌رود، برده از میان می‌رود، خیر و شر از میان می‌رود؛
آدمی به آن سوی اندوه می‌رسد.

#اوپانیشادها (کتاب مقدس هندوان)
#نشر_مرکز
چاپ چهارم، ۱۳۹۶، ص۱۸۸ و ۱۸۹، با اندک تلخیص.

* جان: خدای یکتا در دین برهمایی

instagram.com/hoomanrd

https://hooman.bio.link/