یادداشت

        اگر به ادبیات فانتزی علاقه دارید، اما فضاهای جنبل جادویی هری پاتری دل تان را زده و حوصله‌ی روح و جن هم ندارید، من  «گودالها» را به شما پیشنهاد میکنم.
 در  فضای عجیب  «گودالها» که اولش رمان‌های آخرالزمانی را یادمان می‌اندازد (اما آخرالزمانی نیست) نوجوانان بزهکاری داریم که دوره ی تادیبشان محکومند در بیابانی که زمانی یک زمین آباد بوده، گودال‌های عمیق حفر کنند. این سرنوشت آنهاست، اما هرکدامشان در مواجهه با این سرنوشت چه کنش‌ها یا واکنشهایی را انتخاب می‌کنند؟ 

رمان شخصیت پردازی عالی دارد، و چند خرده داستان‌ جذاب که در انتها به هم می‌رسند و طرح یک پرسش اساسی را میریزند:
بدبیاریهای ما در زندگی ناشی از طالع نحس مان است یا انتخاب‌های مان؟