یادداشت پرستو خلیلی

                سلام.
من فیلم این چندسال پیش دیده بودم. ولی هیچوقت از اول تا آخر ندیده بودم و متوجه داستان نمیشدم. 
کتاب رو پارسال از نمایشگاه خریدم.
سیزده روز طول کشید تا بخونم چون درحال امتحان دادنم.
این دومین کتابی که از کازوئو خوندم، کتاب اولی که خوندم بازمانده ی یک روز بود که اصلا نتونستم تمومش کنم. نفهمیدم چرا!! ولی این کتاب رو دوست داشتم.

خلاصه ی کتاب: (بدون اسپویل)
کتاب درباره ی سه تا دوست هم مدرسه ای ست. کتی، روت و تامی.
ولی این سه تا دوست، بچهای عادی نبودن، سرنوشتشون از قبل مشخص شده بود. یه سرنوشت دردناک.

نظر من درباره ی کتاب:
کتاب متن خیلی روون و قابل فهمی داشت، البته یه جاهایی مترجم سعی‌ش رو کرده بود ترجمه کنه ولی خب!!!!
شخصیت اول کتاب،کتی، داره خاطراتش رو برامون تعریف میکنه. 
خاطرات کتی از دبستان شروع میشه توی مدرسه هیلشم. اولش کتی سعی داره همه چیو بهمون توضیح بده. اینکه چجوری تامی نمیتونه عصبانیت هاش رو کنترل کنه، یا اینکه روت دوست داره رییس بازی دربیاره.

بیشتر مطب کتاب از دبستان شروع میشه تا وقتی که از مدرسه بیرون میان. یعنی حجم بیشتر کتاب به اون دره برمیگرده.
این روش به نظرم جالب بود. اینکه نویسنده بخواد بگه "هی معلومه که وقتی آدم بچش و کم سن و ساله چیزایی بیشتری واسه گفتن هست تا وقتی ادم بزرگ میشه." 
خود من هم وقتی قسمت های مربوط به مدرسه رو میخوندم بیشتر لذت می‌بردم. حس میکردم دوباره برگشتم به همون زمان. همون زمان که بدون فکر کردن حرف می‌زدیم و دوستمون ناراحت میشد، همون زمان که سعی می‌کردیم کاری کنیم تا ناراحتی دوستمون رو جبران کنیم.

نویسنده قسمت بزرگ سالی تا پایان کتاب رو توی بخش سوم جا داد، یعنی شش فصل!!!!!
بزرگ سالی این سه تا دوست براشون خوب تموم نشد، کتاب که تموم شد آرزو کردم کاش این بچها بزرگ نمیشدن، کاش توی همون هیلشیم میموندن و هیچوقت بزرگ نمیشدن. کاش وقتی بزرگ میشدن چیزی می‌شدن که می‌خواستن.
ولی این ها همش آرزوست
آرزوهایی که از اونا گرفته شد.