در غوغای این روزهای کشورم، در میان هیاهوی آن ها که نمی دانند و آن ها که بیش تر نمی دانند، زرد آرامش بخش ترین رنگی بود که به محض ورود به پاتوق کتاب گردی جلب توجه کرد خاصه نام جبران خلیل جبران و احمد آرام توأمان بر آن نقش بسته باشد با نقاشی های رنگی و چشم نوازی از حمیدرضا جهانی و خبر دار شوی که کتاب داغ داغ است.
عشق شاید تنها مفهومی باشد که دیگر وابسته به بیرون نیست. مهم نیست آن بیرون چه خبر است. مهم نیست جنگ است یا رقابت؛ نزاع است یا مناظره و حتی مهم نیست آینده چه می شود. آن چه در درون می گذرد اهمیت دارد. «همچون تو من نیز از روز نخست اینجا بوده ام و تا پایان روزگار اینجا خواهم بود».