بریده‌ کتاب‌های sina

مسابقه گذاشته ایم ببینیم کداممان زودتر تمام می شود: مداد، جنگ یا خودم‌.

+ .... چی می‌گذره توی این دنیا؟ من که نمی دونم. - من هم نمی‌دونم.

بی هیچ آمادگی، پرتاب شدم میان ساختار درنده خوی اجتماع انسان ها. بی هیچ آمادگی، در برابر غرایزی قرار گرفتم که به این ساختار شکل بخشیده اند: طمع، نفرت ، هراس ، نیرنگ ، قدرت ؛ و در کمال ناتوانی دستخوش احساساتی شدم که به این نظمِ درنده خو وجه انسانی می دهد : حرمت ، اعتدال ، خرد و بالاخره عشق.

یه عالمه وقت - بدترین بلایی که ممکن است سرم بیاد.

تقدیر آدمیزاد در فکره و نه در عمل. عمل از دست هر گاو میشی بر می آد.

آدم توی دوزخ هلهله نمی کنه.

کسی که زیاد دارد، می ترسد زیاد از دست بدهد.

عدالت فقط با انجام جنایت است که می تواند دوباره برقرار شود.

فریاد را فریاد می‌کنیم. معناش را نمی‌دانیم ، اما فریادش می‌کنیم.

خواب ها کاملاً متفاوت است. همان طور که افکارمام متفاوت است، همان طور که خاطرات مان متفاوت است ، همان طور که ما متفاوت هستیم و همان طور که متفاوت شده ایم.

به لطف تجربهٔ سختی هاست که قدرت تخیل و خلاقیت پرورش می یابد.

آدمیزاد بنده عادته !

آدمَم هرچی بالاتر می ره، خطرِ سقوط بیشتر می شه.

فهم و شعور را فقط به تعداد محدودی از آدم ها می شود یاد داد، آنها هم از قبل آدم های فهمیده ای هستند.

داشتن احساسات زرین هزار بار بهتر است تا پوشیدن جامه های زربافت.

آخر ما پیش از هر چیز در برابر شگردهایی خاص آسیب پذیریم، در برابر نوازش های برخاسته از قلب یا ذهن که تاب مقاومت را از ما می ستانند.۰

رنج های روحی، که درد های جسمی در برابرشان پشیزی نیستند، دل دیگران را کم تر به رحم می آورد، چون هیچ کس نمی‌تواند آن ها را ببیند.

در نظر اهل شرط بندی، تفرعن ناشی از پیروزی یا شادکامی دست یافتن به سود بس ارجمندتر است تا آنچه بر سرش شرط بسته اند.

تنها کنایه ای که می‌توان به فقر زد این است که عدالت و‌ نوع دوستی را به انکارهایی غیر منصفانه وا می دارد. آن گاه که شور بختان از دروغگویی جامعه اطمینان یابند، خود را با شور و شوقی بیش از همیشه در آغوش خداوند می اندازند.

کارهای خوب یر به یر نمی‌شوند. معادلهٔ اخلاقی چیزی سوای معادلهٔ حسابداری است.