برای زنده‌ماندن در چین نباید هیچ چیزی به دیگران بگویید. وگرنه می‌توانند از آن حرف علیه خودتان استفاده کنند... برای همین به این نتیجه رسیده‌ام که بهتر است انسان عمیق‌ترین قسمت خود را به دیگران نشان ندهد. مانند مه و ابر در یک نقاشی منظره چینی، بخش خصوصی خود را باید پشت شخصیت اجتماعی‌تان پنهان کنید. بگذارید بخش عمومی‌تان مثل برنج شام باشد؛ مطلوب و معمولی، چیزی که از مواد دور و برش طعم می‌گیرد، در حالی‌که هیچ طعمی از خودش به آن‌ها نمی‌بخشد.
