از باب استعاره نیست اگر عاشورا را قلب تاریخ گفته‌اند. زمان هر سال در هر محرم تجدید می‌شود و حیات انسان هر بار در سیدالشهدا.

اما مظاهر هفت‌رنگ تمدن ماشینی نتوانسته بود آقا سید را از وطنِ ایمانی خویش دور کند و می‌دانی برادر، غریب آن‌کسی است که از وطنِ ایمانی خویش دور شده باشد.

دریا، دلِ مطمئن این بچه‌هاست و ستاره‌ها نور از ایمان این بچه مسجدی‌ها می‌گیرند، همان‌ها که در جواب تو می‌گویند: "ما خط را نشکستیم، خدا شکست." و همه‌ی اسرار در همین کلام نهفته است.

این نخلستان‌ها مرکز زمین است و شاید مرکز جهان. آن روستاییِ جوان که گندم و برنج و خربزه می‌کاشته است، امشب سربازی است در خدمت ولیّ‌امر. آیا می‌خواهی سربازان لشکر رسول‌الله را بشناسی؟ بیا و ببین: آن یک کشاورز بود و این یک، طلبه است و آن دیگری در یک مغازه‌ی گمنام در یکی از خیابان‌های مشهد لبنیات‌فروشی دارد. به‌راستی آن چیست که همه‌ی ما را در این نخلستان‌ها گرد آورده است؟ تو خود جواب را می‌دانی.

شیطان حکومت خویش را بر ضعف‌ها و ترس‌ها و عادات ما بنا کرده است، و اگر تو نترسی و از عادات مذموم خویش دست برداری و ضعف خویش را با کمال خلیفه‌اللهی جبران کنی، دیگر شیاطین را بر تو تسلطی نیست.