عشق از آن واژه هایی است که زیاد استعمال(!) میشود؛ اما کمتر درکش میکنیم. ما معمولا هر احساس باربط و بی ربطی را عشق می گذاریم. بی ربط هایش می شود آنها که مولانا وصفشان میکند به عشق های صورتی. همانها که لباس نو که بیاید، لباس قبلی را رها می کنند. همانها که اولش ((دوستت دارم)) و((عاشقت هستم)) است و آخرش مهریه ای که می شود دست مایه ی گروکشی!