بریده‌ کتاب‌های من عاشق امید شدم

نمی دونی تنهایی چقدر می‌تونه قوی باشه.. تا اینکه حتی آسیب زدن به خودت هم اونقدر دردناک نیست که بتونه راضیش کنه

قبول کردن اینکه چیزی خارج از کنترلتان است ، کار راحتی نیست

کتاب ها منبع نامحدود فرار از واقعیت هستند.

《میخوام قبل از اینکه بمیرم،همه چیز رو ببینم》

خوشحالی چیز شکننده و زود گذریه...

از دست دادن چیزی که اسمش را نمی برید،راحت از از دست دادن چیزی است ک آنقدر دوستش داشتید که اسمش را بر زبان می اورید.

شما یک نفر را یک بار از دست نمی دهید . وقتی به آهنگی گوش می دهید که لبخند او را یادتان می آورد اورا از دست می دهید ؛ هنگامی که از یک نشانه ی قدیمی رد می شوید یا به جوکی می خندید که او قبلا می خندید... بی نهایت بار او را از دست می دهید...

جرقه ای از الکتریسیته بین قلب هایمان رد و بدل میشود.

مهم نیست که چقدر تلاش می کنم اثبات کنم خاطراتم دفن شده اند. آنها از کنترلم خارج هستند...

نا دیده گرفتن بدتر از ظلم است.

عادلانه نیست.اینکه کسانی که مراقبشان هستید معمولا به افرادی تبدیل می شوند که به آن ها اهمیت نمی دهید.

موسیقی به رفیق همیشگی اش تبدیل شد...

عش دو نوع دارد. شما را می بلعد و استفاده می‌کند یا منبع تنفس می شود.

از دست دادن چیزی که اسمش را نمی بردید راحت تر از از دست دادن چیزی است که آن قدر دوستش داشتید که اسمش را بر زبان می آوردید.

عشق تمام هستی ماست.عشق مارا مدعی کرده است.

با تمام جسم و جانم او را دوست دارم حتی اگر در پایان،در صفحه آخر داستان او را نیز از دست بدهم.

عشق انتخاب نیست.

_چه خیالی داری؟ +خیال دارم... این تنهایی رو نابود کنم.

هنگامی ک نام اورا برزبان می اورم ترس مرا غل و زنجیر میکند.