در کنار نفی دیدگاه هایی که به نوعی حفظ وضع موجود را دنبال میکردند، در بعد ایجابی میتوان گفت اقدامات حضرت امام(قدّس سرّه) در رابطه با تأسیس نظام سیاسی جدید، از اواخر آذرماه 1357 آغاز شد. نوزدهم و بیستم آذر ماه 1359 یعنس ایّام تاسوعا و عاشورای حسینی(علیه السّلام) که یکی از مهم‌ترین مقاطع انقلاب بود، میلیون‌ها نفر در سراسر ایران به خیابانها ریختند و طیّ قطعنامه‌ای هفده مادّه‌ای، ضمن تأیید رهبری بلامنازع امام خمینی(قدّس سرّه) برکناری شاه، برچیده شدن بساط سلطنت و استقرار حکومت عدل اسلامی را خواستار شدند. امام(قدّس سرّه) این تظاهرات را یک رفراندوم زنده توصیف کرده و فرمودند: «رفراندومی که در دیروز و امروز شد و قطعنامه‌هایی که صادر شد به همه‌ی دنیا ثابت کرد که شاه ساقط است.»
